Ayak Mantarı

“Mantar”lar çeşitli sorunlara yol açan bir “canlı hastalık etkenleri”dir. Mikroplardan, virüslerden, parazitlerden farklı bir yapıya sahiptirler. Genellikle yaşamlarının iki dönemi vardır. Bunlardan birisi hastalıkları yaptıkları sıradaki “canlı” halleri, diğeri ise bir anlamda “tohum” olarak kabul edeceğimiz, bir “konağa(taşıyıcı)” bulaşana kadar yaşanılan ortamda bulunan “spor” halleridir.

Bu nedenle dayanıklıdırlar, uygun ortamlarda uzun süre kalabilirler ve hastalık meydana getirebilirler. Kolay bulaşırlar. hastalık geçirildiği sırada “bağışıklık” oluşturmadıkları için hastalığın tekrarlamasına yol açabilirler.

Tuttukları organ ve yerleştikleri bölgeye göre farklı yakınmalara yol açabilirler. Bu yakınmalar çok hafif olabilir. Tedavi ile kısa sürede yakınmalar kaybolur.

“Yakınmaların kaybolması hastalığın iyileşmesi” anlamına gelmez. Her bölge ve her tip mantar hastalığının farklı bir tedavi süresi vardır. Ayak mantarlarında bu 8-10 haftaya kadar uzayabilir. Ancak durumu, içinde olduğu koşullar bu sürenin uzamasına yol açabilir. Tedavi düzenli uygulanmalıdır.

Ayaklarda genellikle parmak arasında ve parmak aralarının ayağın üstüne ve altına doğru uzanan bölümlerinde gelişir. Erkekler sıklıkla askerlik sırasında veya yatılı okullarda hastalığı kaparlar.

Kadınlar ise sıklıkla çevrelerinde bulunan ve temas ettikleri veya havlu, giysi, çorap, terlik gibi ortak eşya kullandıkları zaman etkeni alırlar. Doğrudan temas da belirli mantar hastalıklarına yol açabilir.

Toplum içinde yaygın olarak görülür. Sporlar vücuda alındığında sıcak ve nemli ortamlarda aktif hale gelir, hastalık belirtileri ortaya çıkar. Derinin durumun ve özellikleriyle, kişide bulunan, diyabet gibi başka hastalıklar da mantarın oluşmasını kolaylaştırabilir. Ayakkabılar ve çoraplar ter ve rutubeti tutmasından dolayı uygun gelişme ortamlardır.

Mantarın yakınmaları sıklıkla “kaşıntı”dır. Bulguları ise genellikle gözle görülür. Deride kızarıklık, şişlik, yanma, kaşıntı, eğer kaşıma sonucu derinin bütünlüğü bozulmuşsa buna bağlı ağrı ve hassasiyet sık görülen bulgular arasındadır.

Yaşlanma ile derinin daha ince ve hassas olması ve genel vücut direncinin düşüklüğü, mantar enfeksiyonuna yatkınlığı artırır. Tedavi edilmezse yaygınlaşabilir ve farklı bölgelere uzanabilir.